"Officiële instanties ontkennen tot de laatste minuut dat er iets loos is, en dan doen ze een 180° manoevre in een weekend. Altijd."

uit: Analyse nr 1604, over de Griekse schuldencrisis, 17 juni 2015.

Uiteraard gebeurde het tijdens een weekend.

Vorige week leek opnieuw alles fantastisch als we de Europese politici mochten geloven. Met uitspraken dat men opnieuw zeer dicht bij een akkoord was, gingen de Europese aandelenbeurzen vorige week maandag zelfs 4% hoger. De volledige week, net als de vorige weken, maanden én jaren hebben Europese politici weer een goed-nieuws-show gepresenteerd. Ook de Griekse premier Tsipras ging lachend met andere Europese politici op de foto. Mooie tijden.

Dat was... een paar dagen geleden..

Gisteren, op zondagavond, sprak de Griekse premier in een laatste aflevering van de Griekse schuldensoap de Griekse burgers toe. Nadat de Griekse regering vrijdagavond een referendum aankondigde, bevroor de ECB de geldkraan naar Griekenland omdat de Europese instellingen nu eenmaal niet houden van democratie. Met onmiddellijke ingang verklaarde de Griekse premier dat de Griekse banken dicht zouden blijven en er kapitaalbeperkingen komen. Het was geen grap. Het betekent een einde van de jarenlange show en de terugkeer van de harde realiteit. Slechte tijden.

En nu?

Wat wij bij Analyse al zo lang schrijven, wordt realiteit. 

Maar aan de horizon doemen ook opportuniteiten op. Zelfs in Griekenland.

De Griekse premier Tsipras refereerde in zijn speech naar een citaat van Franklin Roosevelt, toen de Amerikaanse president in 1933 een bank holiday in de VS afkondigde. De dollar werd hierbij stevig gedevalueerd ten opzichte van het goud ...