Twintig jaar later

Sinds deze maand bestaat de Analyse modelportefeuille 20 jaar. Die modelportefeuille werd opgestart eind 1999 in volle technologiezeepbel. Het was een financiële zeepbel zoals er de decennia daarvoor al zovelen waren geweest. Toen de vrije markt nog relatief normaal functioneerde.

Negatieve rente op staatsobligaties, laat staan op junk bonds van bedrijven of godbetert negatieve hypotheekrente was compleet ondenkbaar. Continue interventies van overheden en centrale banken in valuta-­, obligaties-­, aandelen-­ en ETF-­markten waren hoogst uitzonderlijk en geen dagelijkse kost.

Enkel de goudmarkt werd toen geregeld belaagd door interventies. Westerse centrale banken verkochten vanaf midden jaren ’90 duizenden tonnen goud.

Het goudakkoord onder de centrale banken

Op 26 september 1999 kwamen alle hoge pieten uit de financiële wereld bijeen op een IMF-­meeting in Washington. Een 15-­tal Europese centrale bankiers ondertekenden er een akkoord om hun goudverkopen te coördineren (tot maxi-maal 400 à 500 ton per jaar) en de goudprijs niet onnodig dieper te dumpen. Maar het kwaad was al geschied.

Drie dagen later, op 29 september 1999, werd de AnalysePortefeuille gestart met 2 miljoen Belgische franken en daar ging meteen wat goud in die de centrale bankiers aan het dumpen waren. Ik stop hier met de alinea om de tijdlijn te laten bezinken.

De daaropvolgende jaren stroomde steeds meer goud van westerse naar oosterse overheden. Steeds meer goudmunten verdwenen in de koffers van Analyse lezers en de goudprijs... Wel, die goudprijs vermenigvuldigde alsof het om een hoogst winstgevend en schuldenvrij bedrijf ging. Zonder tegenpartijrisico.

20 jaar later. Eind juli, in volle zomer, komt er een persbericht van de ECB uit. Zoals er waarschijnlijk dagelijks uitgespuugd worden, maar ik geef de ECB geen toegang tot mijn mailbox. ECB-­watcher is bij banken een betaalde full-­time job geworden die ik graag aan een andere zot overlaat.

26 juli 2019. De Europese centrale banken stoppen met het gecoördineerde verkopen van goud. Ze stoppen ermee na 20 jaar. Elke 5 jaar werd het akkoord, de “Washington Agreement on Gold”, verlengd. Gedaan ermee nu.

De officiële uitleg van de clowns bij de ECB is dat de goudmarkt matuur is geworden (na 6020 jaar) en dat de Europese centrale banken geen grote goudverkopen in de toekomst plannen. This is huge!

Waarom is dit nù het einde van het goudakkoord ?

De stopzetting van dit akkoord roept meer vragen dan antwoorden op. Ronan Manly van BullionStar schreef recent enkele goede artikels over dit onderwerp. Volgens zijn analyse waren de goudakkoorden een dekmantel om eerder gedane goudverkopen uit de boeken te krijgen. Nu er de voorbije jaren geen goudverkopen zijn geweest, is het akkoord niet meer nodig. Maar dat is niet alles.

Volgens Manly zijn de goudakkoorden niet enkel bedoeld om goudVERkopen te beheren. Het zou ook gelinkt zijn aan een stilzwijgend akkoord waarbij Eurozone centrale banken geen goud mochten AANkopen. Met de stopzetting van dit goudakkoord zouden Europese centrale banken opnieuw goud in de markt kunnen opkopen. Tik-­tak. En zo ging goud deze zomer volle bak.

Na jaren van sluimerende politieke en financiële chaos in Europa zou het niet verwonderlijk zijn dat sommige Eurozone landen opnieuw goud willen inkopen en dus dit akkoord niet meer wilden ondertekenen. Met Polen en Hongarije zijn er al twee EU-­landen (maar geen Eurozone landen) die het voorbije jaar hun goudreserves opdreven.

Hongarije vertienvoudigde de goudreserves vorig jaar en Polen verdubbelde begin juli de nationale goudreserve door 100 ton te kopen. We kijken uit naar het eerste eurozone land dat in meer dan 20 jaar opnieuw goud zal kopen, hierdoor meer onrust in de Eurozone zal zaaien en de goudprijs een verdere boost zal geven.

De Analyse modelportefeuille

De AnalysePortefeuille viert dit jaar zijn twintigste verjaardag. Het rendement voor 2019 is sinds eind juli bijna verdubbeld tot 31,47% dankzij de recordprijs van goud in euro, de rhodiumpositie, de zwakte van de euro en goed presterende aandelenposities.

Belangrijke recente wijzigingen in de portefeuille waren de winstnames op verschillende van die aandelen om de aandelenweging te verlagen. De cashpositie werd hierdoor opgetrokken tot 22% van de portefeuille.

Het totaalrendement van de modelportefeuille sinds opstart in september 1999 bedraagt 1995,5%.

Belangrijk is dat over die periode de behaalde dividenden nooit werden meegerekend in dit rendement. Bijkomend werd voor elke aandelentransactie 1% transactiekost aangerekend. Dat was een normale transactiekost in 1999 maar met de opkomst van lage kosten brokers is het voor beleggers zeker mogelijk om aan lagere kostenpercentages te handelen.

Daarom dat we meer en meer reacties van lezers ontvangen die zelfs beter presteren dan onze eigen modelportefeuille !

De waarde van de modelportefeuille is boven 1 miljoen euro gesprongen, komende van 2 miljoen Belgische franken, of 50.000 euro, in 1999.

Een miljoen minder maar in een andere munt betekent in dit geval een vertwintigvoudiging van het kapitaal op 20 jaar tijd.