Hoe Meneer Womack een fortuin verdiende op de beurs

Door John Train, in Forbes Magazine van 2 oktober 1978

Iedereen die uiteindelijk leert hoe je geld kan verdienen op de aandelenbeurs, leert het op zijn eigen manier. Ik hou wel van dit verhaal dat een zekere lezer Melvid Hogan uit Houston inzond:

„Net nadat ik uit het leger kwam na het einde van de Tweede Wereldoorlog en toen ik op boorplatformen ging werken, begon ik aandelen te kopen en verkopen. Op het einde van elk jaar had ik steevast een netto verlies. Ik probeerde alles uit en las ook vanalles: technische aandelenanalyse, fundamentele analyses en combinaties van beiden… maar uiteindelijk leidde het altijd tot een verlies.

Het klinkt misschien onmogelijk dat zelfs een blinde man geld zou verloren hebben in de aandelenhausse van 1958, maar ik slaagde er toch in. Door al mijn aan- en verkopen en allerhande slimme bewegingen, verloor ik veel geld.

Maar op een dag in 1961, toen ik totaal ontgoocheld en gefrustreerd was, zat ik in het kantoor van Merrill Lynch in Houston. Een ervaren portefeuillebeheerder die ik kende had de fronsen op mijn gezicht groter en dieper zien worden gedurende vele jaren en vroeg me dichter bij zijn bureau te komen.

„Zou je niet graag een persoon zien, vroeg hij, die nog nooit geld heeft verloren met de aandelenbeurzen?" De handelaar keek naar me en wachtte.

„Nog nooit geld heeft verloren?, stamelde ik.

"Nog nooit een jaarlijks verlies", zei de beheerder, "en ik beheer zijn rekening al bijna 40 jaar." De handelaar maakte teken naar een gebogen man in overall die tussen de massa zat te kijken naar de aandelenkoersen.

„Als je hem wil ontmoeten, zal je je wel moeten haasten, zei de handelaar. Hij komt hier maar één keer om de zoveel jaar uitgezonderd wanneer hij koopt. Hij blijft altijd een paar minuten kijken naar de stroom van aandelenkoersen. Hij is een rijstboer en varkenskweker nabij Baytown.

Ik wurmde me doorheen de massa om een stoel te vinden bij de vreemde man in de overall. Ik stelde mezelf voor, begon te praten over het verbouwen van rijst en over de eendenjacht (ik was een fanatieke eendenjager) en uiteindelijk leidde ik het gespreksonderwerp richting aandelen.

De vreemde man was tot mijn verbazing blij om over aandelen te praten. Hij haalde een blad papier uit zijn zak met een lijst van aandelen in potlood gekrabbeld, een lijst van aandelen die hij net had verkocht en hij liet het me tonen.

Ik kon mijn ogen niet geloven! De man had een rendement van 50% kapitaalwinsten op de volledige lijst. Eén aandeel uit de selectie van 30 was door het dak gestegen, maar ook anderen waren 100%, 200% en soms 500% gestegen.

Hij legde me zijn techniek uit, die uitblonk in eenvoud. Wanneer de man gedurende een berenmarkt in de kranten las dat de aandelenmarkt naar nieuwe diepten was gedaald en de experts voorspelden dat er zeker nog een daling van 200 punten in de Dow Jones zou komen, dan keek de boer doorheen de Standard & Poor's aandelengids en selecteerde hij ongeveer 30 aandelen die in prijs waren gedaald tot onder 10$ per stuk, solide, winstgevende, ongekende kleine bedrijven (pecan producenten, meubelbedrijven, etc.) en die dividenden betaalden. Dan zou hij naar Houston reizen en een pakket kopen ter waarde van 25.000$ aan aandelen.

En dan, één, twee, drie of vier jaar later, wanneer de aandelenmarkt aan het oververhitten was en de profeten orakelden dat de Dow Jones 1500 punten zou raken, zou hij terug naar de stad komen en het volledige aandelenpakket verkopen. Zo simpel was het.

Gedurende de daaropvolgende jaren werd ik bevriend met meneer Womack (en ging op eendenjacht tussen zijn rijstvelden) tot zijn dood en ik leerde veel van zijn beleggingsfilosofie.

Voor hem was aandelen kopen hetzelfde als een vrachtwagenlading varkens aankopen. Hoe lager de prijs waaraan hij varkens kon kopen, wanneer de varkensmarkt in de problemen zat, des te meer winst hij zou maken wanneer het volgende verkoopmoment zou aanbreken. Hij beweerde dat hij liever aandelen kocht onder die omstandigheden dan varkens aangezien varkens geen dividend uitbetaalden. Je moet varkens namelijk voederen.

Hij gebruikte de boerenstiel op de aandelenmarkt en vice versa. Met het verbouwen van rijst is er een seizoen om te planten en een seizoen om te oogsten. In zijn kopen en verkopen van aandelen observeerde hij nauwlettend het verloop van de seizoenen op de beurs.

Meneer Womack leek nooit een aandeel te kopen bij de bodem of te verkopen op de exacte top. Hij was blij om het te kopen of verkopen in de buurt van de bodem of top.

Bijvoorbeeld, wanneer de aandelenmarkt crashte in 1970, kocht hij opnieuw een pakket van 25.000$ en voegde dit toe aan het pakket dat eerder aan lage prijzen was gekocht en verdiende uiteindelijk een fortuin op het gehele pakket.

Ik veronderstel dat een moderne portefeuillebeheerder heel wat alpha's, bèta's, tegendraadse opinies en andere theorieën in Meneer Womack's simpele strategie zou vinden. Maar niemand benadrukte zo het belang van de aankoopprijs als hij deed.

Ik realiseer me dat vele zaken bepalen of een aandeel een goede koop is. Maar ik heb geleerd dat als je een positie opstart in het onderste gedeelte van de historische evolutie van een aandeel en gedurende een depressieve aandelenmarkt, dat dan een veelvoud van foutieve inschattingen je zal vergeven worden.

Dit is altijd goed om weten tijdens een depressieve markt, wanneer een technische analist naar je kijkt wanneer je koopt net na zijn laatste verkoopsignaal.

Meneer Womack maakte de aandelenmarkt niet complex. Hij leerde me dat je niet elk dag, elke week of elke maand van het jaar aandelen hoeft te kopen om winst te maken. Net zoals je niet elke dag, week of maand van het jaar rijst moet planten om een goede oogst te behalen. Hij veranderde mijn beleggingsstijl en sindsdien boek ik enkel winst.